ΥΠΆΡΧΕΙ ΈΝΑ ΤΈΡΑΣ ΜΈΣΑ ΣΤΟΝ ΝΟΥ ΜΟΥ! There is a Monster in my mind!
Έμαθα τις λέξεις για τα σχήματα και για εργασία, η δασκάλα ελληνικών μου ήθελε να σχεδιάσω ένα τέρας με μερικά σχήματα και να το περιγράψω. Όταν έκανα αυτή την εργασία, ανακάλυψα ένα τέρας μέσα μου.
I made my first video and blog post in Greek! This is actually one of my Greek homework entries, for both writing and speaking. Oh and typing too! I like the story so much that I translated it into English. Please scroll down for the English version.
Αυτό έγραψα:
Υπάρχει ένα τέρας μέσα στον νου μου. Νομίζω ότι έχεις το ίδιο τέρας μέσα στον νου σου. Θα σου το περιγράψω και πες μου αν το αναγνωρίζεις.
Από μπροστά, το τέρας φαίνεται στρογγυλό. Το κεφάλι του είναι μια σφαίρα. Το σώμα του είναι μια πιο μεγάλη σφαίρα. Έχει δύο χέρια που είναι δύο μκρές σφαίρες. Δεν έχει αγκώνες, δάχτυλα και τέτοια άλλα μέρη γιατί δεν κάνει τίποτα με τα χέρια του.
Οι πατούσες είναι δύο μικρές σφαίρες, λίγο πιο μεγάλες από τα χέρια του. Δεν έχει πόδια, μηρούς και τέτοια άλλα μέρη γιατί δεν πάει πουθενά. Μένει στον νου μου πάντα.
Τώρα ίσως νομίζεις ότι το τέρας είναι χαριτωμένο, με όλες τις σφαίρες. Δεν είναι! Δεν έχει μάτια, μύτη και αυτιά γιατί δεν χρειάζεται να βλέπει, μυρίζει και ακούει τίποτα. Δεν χρειάζεται να αναπνέει γιατί υπάρχει μόνο στην φαντασία μου.
Φυσικά, δεν χρειάζεται να τρώει, αλλά, έχει στόματα. Ναι, στόματα! Πόσα στόματα έχει; Δεν ξέρω! Πολλά! Δεν μπορώ να μετράω γιατί φαίνεται τρομακτικό. Τα στόματα του είναι μαύροι κύκλοι. Το κεφάλι και το σώμα του είναι γεμάτα στόματα. Δεν έχει δόντια γιατί δεν τρώει ποτέ. Τότε, πώς με πληγώνει;
Μιλάει. Φωνάζει. Ψιθυρίζει. Ουρλιάζει.
«Είσαι χαζή!»
«Άχρηστη.»
«Είσαι τόσο άσχημη.»
«Είσαι χοντρή! Πάρα πολύ χοντρή!»
«Δεν κάνεις τίποτα σωστά ποτέ!»
«Θα το μπερδέψεις σίγουρα.»
«Δεν θα είσαι ποτέ αρκετά καλή!»
«Δεν είσαι καλή για τίποτα.»
«Τους ενοχλείς όλους.»
«Όλοι γελάνε με εσένα! Χαχαχα!»
«Θα είσαι πάντα μόνη.»
«Σε κανέναν δεν αρέσεις!»
«Κανένας δεν σε θέλει!»
«Κανένας δεν σε συμπαθεί!»
«Κανένας δεν σε αγαπάει!»
«Δεν Κάνει.»
«Δεν μπορείς.»
«Θα έχεις τιμωρία!»
«Η καλή στιγμή δεν θα κρατήσει ποτέ.»
Αχ! Μιλάει όλη την μέρα και όλο το βράδυ. Ανησυχώ και φοβάμαι για τα πάντα. Το τέρας με πονάει πολύ. Προσπαθώ να μην το ακούω αλλά είναι δύσκολο. Προσπαθώ και να μην το βλέπω γιατί είναι τόσο τρομακτικό. Το χρώμα του κεφαλιού και σώματος του είναι σαν σάπια φύλλα. Φαίνεται βρώμικο.
Αλλά, το τέρας έχει ένα όμορφο μέρος. Από μπροστά, βλέπω ένα μικρό διάφανο τρίγωνο πάνω σε κεφάλι του. Πραγματικά, υπάρχει ένα μεγάλο διάφανο τρίγωνο από πίσω, τόσο μεγάλο όσο ολόκληρο το σώμα του.
Να σου πω πώς φαίνεται από το πλάι. Από το πλάι, βλέπω ότι το κεφάλι και το σώμα του δεν είναι σφαίρες. Είναι ημισφαίρια. Η πλάτη του, από πάνω σε κεφάλι μέχρι τα πέλματα, είναι μια μεγάλη διάφανη τριγωνική πυραμίδα.
Όταν υπάρχει φως, η τριγωνική πυραμίδα το αντανακλά και παράγει πολύχρωμα φώτα. Όταν το φως είναι δυνατό, τα φώτα γίνονται τόσο μεγάλα και με περιβάλλουν. Είναι η πιο υπέροχη αίσθηση.
Το τέρας δεν με τρομάζει όταν αυτό συμβαίνει. Δεν μιλάει. Δεν φωνάζει. Δεν ψιθυρίζει. Δεν ουρλιάζει. Τα στόματα του είναι ακόμα μαύρα, αλλά τώρα, είναι σαν τον μαύρο νυχτερινό ουρανό που βοηθά τα αστέρια να λάμπουν πιο έντονα.
Γι’ αυτό, συνήθως νιώθω πολύ καλά όταν έχει ήλιο και όταν βλέπω το φεγγάρι και τα αστέρια. Υπάρχει πολλοί άλλοι τρόποι για να φέρουμε φως στον νου μας. Για παράδειγμα, αναπνέοντας αργά και βαθιά μέσα από την καρδιά.
Επομένως, το τέρας μπορεί να είναι τρομακτικό και μπορεί να με κάνει να νιώθω υπέροχα. Υπάρχει μόνο στην φαντασία μου και έχω τον έλεγχο.
Εσύ; Έχεις αυτό το τέρας στον νου σου;
My Greek language teacher taught me vocabularies for shapes and for homework, she asked me to draw a monster by using the shapes I learnt and to describe it in writing. In Greek, of course!
While I was doing this homework, I discovered a monster inside me! I translated my homework to English here because, just in case, you have the same monster inside you too!
Here’s what I wrote:
There is a monster inside my mind. I think you have the same monster inside your mind. I’m going to describe it to you and tell me if you recognize it.
From the front, the monster looks round. Its head is a sphere. Its body is a bigger sphere. It has two hands which are two small spheres. It doesn’t have elbows, fingers or these other parts because it doesn’t do anything with its hands.
Its feet are two small spheres, a bit bigger than its hands. It doesn’t have calves, thighs or these other parts because it doesn’t go anywhere. It stays inside my mind always.
Now you might think that this monster is very cute, with all those spheres. It is not! It doesn’t have eyes, nose or ears because it doesn’t need to see, smell or hear anything. It doesn’t need to breathe because it exists only in my imagination.
Naturally, the monster doesn’t need to eat. However, it has mouths. Yes, mouths! How many mouths? I don’t know! Many! I cannot count because the monster looks so scary. The mouths are black circles. Its head and its body are full of mouths. It doesn’t have teeth because it never eats. How does it hurt me then?
It speaks. It shouts. It whispers. It screams.
‘You are stupid!’
‘Useless.’
‘You are so ugly.’
‘You are fat. Very very fat!’
‘You never do anything right.’
‘You are going to mess this up for sure.’
‘You will never be good enough!’
‘You are good for nothing.’
‘You annoy everyone.’
‘Everyone is laughing at you. Hahaha!’
‘You will always be alone.’
‘No one likes you.’
‘No one cares for you.’
‘No one wants you.’
‘No one loves you.’
‘It won’t work.’
‘You can’t.’
‘You will be punished!’
‘The good times will never last.’
AH! The monster talks all day and all night. I worry and I’m afraid of everything. The monster causes me so much pain. I try not to listen to it but it’s difficult. I try not to look at it because it looks so scary. The colour of its head and body is like rotten leaves. It looks dirty.
The monster has one beautiful feature though. From the front, I see a small transparent triangle above its head. Actually, there is a big transparent triangle in his back. This triangle is as big as his whole body.
Let me tell you how it looks from the side. From the side, I can see that its head and body aren’t spheres. They are hemispheres. Its back, from top of its head to the soles of its feet, is a big transparent tetrahedron.
When there is light, the tetrahedron reflects the light and produces multi-colour lights. When the light is strong, the reflected lights become so big that it surrounds me completely. It is the most wonderful feeling.
The monster doesn’t scare me when this happens. It doesn’t speak. It doesn’t shout. It doesn’t whisper. It doesn’t scream. Its mouths are still black, but now, they are like the dark night sky which helps the stars to shine even more brightly.
That’s why usually I feel well when it’s a sunny day or when I’m watching the moon and the stars. There are many ways to bring light inside our mind. For example, breathing slowly and deeply through our hearts.
Therefore, the monster can be scary and it can make me feel wonderful. It exists only in my mind and I have the control.
How about you? Do you have this monster in your mind too?
